Fütüvvet ve melametin müsterek tavrini; baskasina yük olmamak, el emegiyle gecinmek, insanlarin deger yargilarina aldiris etmeden Hakka kulluk olarak beyan edebiliriz. Birincisi insani kibir, büyüklük duygusu ve benzeri kötü özelliklerden korurken ikincisi bütün kemalin kendisine bagli oldugu ve tasavvufun varmak istedigi ihlasin temel sartidir. Insan ancak insanlarin deger yargilarindan uzaklasarak hakiki ihlasa yaklasabilir. Buna mukabil insanlarin olumlu veya olumsuz hükümlerinin etkisinde kalarak ihlasa ulasmalari mümkün degildir. Bunun icin fütüvvet baskalarina hizmeti düstur edinirken melamet insanlarin deger hükümlerine kiymet vermeden dogru yolda yürümeyi istilzam eder. Melamet ihlasa varabilmek icin insanin kendisini gizlemesini de gerektirir, cünkü ihlasin en güvenli yolu gizlenmektir. Allah, fenaya erenlerin bir kismini fena halinde birakir ve geri cevirmez. Insan fena halinde birakilir ve irade ve aklindan tamamen soyutlanirsa bu durumda meczup, mecnun gibi lakaplarla anilir. Böyle birinin artik yükümlülügü yoktur ve ölmezden önce ölmüs sayilir. Buna mukabil bazi insanlar iradelerine ve akillarina döndürülür. Bu ise cem birlik halinden sonra fark cokluk ve ayrim haline döndürülmek diye ifade edilir. Bu kez insan fenadan sonra beka haline, cem halinden sonra ikinci fark haline döndürülmüs kabul edilir. Bu döndürülmenin maksadi insanlari irsad ve halka hizmettir.