Yerimden kalktim. Aynaya dogru ilerledim. Iki hanimin sessizce beni dikizlemelerine aldiris etmeden baktim. Perisan bir haldeydim. Yüzüm sapsariydi. Gözlerim kipkirmizi. Kenarlarindan firlayan saclarimi toplamak icin sapkami cikarinca söyle parmaklarimla bir tarasam elimde kalacaklarini sandim. Sapkami giyip kenarlardan firlayan saclari iceriye tiktim. Disari ciktim. Vapur Kadiköyden kalkmis geliyordu. Haydarpasa Istasyonuna baktim. Kocaman kapilarindan ötede kirmizi yesil fenerli, demiryollu, trenli, yolculu, merakli, düsünceli, perisan, yerini bulmaya calisan bir alem vardi. Her gün yüzlerce tren binlerce hikaye getiriyor, binlerce hikaye alip gidiyordu. Hikaye Pesinde adli öyküden.